Ζωγραφίζω το κόκκινο
βλέπω αίμα αντί χαρά
ζωγραφίζω το ρόδινο
βλέπω σπλάχνα ανοιχτά.
Ζωγραφίζω γαλάζιο
γύρω μελανιασμένα πτώματα
πράσινο βάζω της ελπίδας
στο χορτάρι χολή.
Μαύρο έβαλα στο τέλος
μ’ ένα μικρό αστράκι
ν’ αχνοφέγγει στα βάθη
κατακίτρινο φωτεινό.
Ο ήλιος μίκρυνε αλλά ήλιος πάντα μένει...
Ο ήλιος μίκρυνε αλλά ήλιος πάντα μένει...
_____________________
ΣΗΜ. αποθηκευμένος ο ήχος εδώ για 7 μέρες
10 Μαΐ 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Καλά ήμουν σίγουρος πως ο ποιο τρελός θαυμαστής σου (εκτός από μένα που έχω κάνει τατουάζ το όνομα σου στο κωλαράκι μου) θα ήταν ο Κοκοβιός που περνάει τις μαυρίλες του!
***Ψαράκι μου, θα σου αφιερώσω ένα χαρούμενο σε λιγάκι. Περίμενε στην οθόνη σου, ε
:-)
***Λαμπρούκο, πρόσεχε τι δηλωνεις γιατί θα ζητήσω πιστοποίηση εντός ολίγων 24ώρων!!!!
:-)
Δημοσίευση σχολίου